چند وقت پيش يه كتاب خوندم به اسم "چشم‏هاي خردلي" خاطرات جانباز شيميايي آقاي"اسماعيل جمالي"
به نظرم طنزترين كتابي بود كه تا حالا درباره دفاع مقدس خوندم

برخلاف ساير كتاباي دفاع مقدس كه هرچند صفحه يه بار اشكتو جاري ميكنن، اين كتاب نميذاره خنده از رو لباي خوانندش پاك بشه.
تنها ايراد كتاب هم به نظر من يه جور الگوگيري غيرحرفه‏اي از "منِ او" ي رضا اميرخاني هست (البته فقط در زمينه فصل‏بندي‏ها و عنوان‏گذاري روي فصل‏هاي كتاب)
حيف كه كتاب رو تحويل كتابخونه دادم والا چند تيكه از متنش رو اينجا مي‏نوشتم!